Allergieën

Wat is een allergie?

De prevalentie van allergische ziekten wereldwijd neemt dramatisch toe, zowel in ontwikkelde als in ontwikkelingslanden. Er is een gestage toename van de prevalentie van allergische ziekten wereldwijd met ongeveer 30-40% van de wereldbevolking lijdt nu aan een of meer allergische aandoeningen.

Volgens statistieken van de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) lijden honderden miljoenen proefpersonen in de wereld aan rhinitis en er wordt geschat dat meer dan 300 miljoen astma hebben, wat een duidelijke invloed heeft op de kwaliteit van leven van deze personen en hun families, en een negatieve invloed heeft op de sociaaleconomisch welzijn van de samenleving. De verwachting is dat allergische problemen verder zullen toenemen naarmate de luchtverontreiniging en de omgevingstemperatuur toenemen. Deze omgevingsveranderingen hebben invloed op het aantal pollen, de aan- of afwezigheid van stekende insecten en de aan- of afwezigheid van schimmels die verband houden met allergische ziekten.

Deze ziekten omvatten astma; rhinitis; anafylaxie; allergie voor medicijnen, voedsel en insecten; eczeem; en urticaria (netelroos) en angio-oedeem. Deze toename is vooral problematisch bij kinderen, die de grootste last dragen van de stijgende trend die zich de afgelopen twee decennia heeft voorgedaan.

Allergieën zijn een van de meest voorkomende chronische ziekten. Een allergie is een abnormale reactie op een onschadelijke stof die een allergeen wordt genoemd. Een allergeen is een stof die een abnormaal krachtige immuunrespons veroorzaakt waarbij het immuunsysteem een ​​waargenomen bedreiging bestrijdt die anders onschadelijk zou zijn voor het lichaam, zoals pollen, voedsel en huisstofmijt. Deze allergische reactie is te wijten aan een fout van het immuunsysteem. Het immuunsysteem beschermt ons tegen invasie door schadelijke externe agentia zoals bacteriën of virussen die infecties kunnen veroorzaken, of eigen cellen, zoals tumorcellen.

Maar het moet ook in staat zijn om nuttige stoffen binnen te laten als de voedingsstoffen die met voedsel worden ingenomen. Allergenen worden zonder problemen getolereerd door niet-allergische personen. De meeste mensen hebben er geen problemen mee om in contact te komen met huisdieren zoals katten, maar als je allergisch bent voor ze begin je te niezen, krijg je een jeukende en loopneus en rode en jeukende ogen.

Symptomen van allergieën

Een allergische reactie begint wanneer een allergeen het lichaam binnendringt en een antilichaamreactie veroorzaakt. Wanneer het allergeen in contact komt met de antilichamen, reageren deze cellen door bepaalde stoffen vrij te geven, waaronder histamine. Deze stoffen veroorzaken de klachten. De symptomen van een allergie zijn als een alarmsignaal dat waarschuwt dat er iets mis is.

Veel voorkomende symptomen die verband houden met allergische aandoeningen zijn:

Elk van deze symptomen kan worden veroorzaakt door andere aandoeningen, geen van deze symptomen is exclusief allergie en sommige kunnen zeer ernstig zijn. Als je er last van hebt, raden we je aan om naar een dokter te gaan.

niezen helpt de luchtwegen vrij te maken van stoffen die als schadelijk zijn aangemerkt. Dit wordt geassocieerd met allergische aandoeningen zoals rhinitis, hooikoorts en anafylaxie.

Jeuk aan de neus is een alarmsignaal dat waarschuwt dat er iets mis gaat in onze neus.

Neus blokkades kan optreden wanneer er een verstopping is als gevolg van slijmafscheiding, een ontsteking van de neus of de groei van neuspoliepen.

Neus slijm is het slijm in de neus, nodig om schadelijk op te vangen en te neutraliseren. Het slijm in de neus kan vloeibaar of dik, transparant of gekleurd zijn.

Zwelling wordt veroorzaakt door de vloeistofstroom van de bloedvaten naar de diepere huidlagen.

Jeuk aan het oog is een alarmsignaal, een waarschuwing dat er in onze ogen iets mis gaat.

Roodheid van de ogen of verwijding van bloedvaten in het oppervlak van de oogbollen leidt tot rode ogen.

Hoesten helpt de luchtwegen vrij te maken van secreties of vreemde deeltjes zoals allergenen en microben.

Beklemming op de borst is het gevoel van druk op de borst, dat ademhalingsproblemen veroorzaakt. Je voelt dat gevoel als de luchtwegen vernauwd zijn en de lucht niet gemakkelijk kan passeren.

Kortademigheid of kortademigheid wordt geassocieerd met aandoeningen zoals astma en anafylaxie. Het is moeilijk om lucht in of uit te ademen. Het is een waarschuwingssignaal. Je kunt dit gevoel krijgen als je door een rietje probeert te ademen.

Hoofdpijn veroorzaakt door verstopte neus of de verstopping van de slijmafscheiding in de sinussen kan leiden tot hoofdpijn.

Diarree wordt vaak geassocieerd met allergische aandoeningen zoals voedselallergie en anafylaxie. Onverteerd voedsel of een versnelde doorvoer van het voedsel in de darmen kan leiden tot vloeibare ontlasting.

Buikpijn wordt veroorzaakt wanneer het spijsverteringsstelsel niet goed functioneert en u pijn in de buik voelt, vaak gepaard gaand met braken of diarree.

Braken heeft tot doel een inhoud kwijt te raken die het organisme als schadelijk identificeert. Het komt voor bij allergische aandoeningen zoals voedselallergie en anafylaxie.

wheezing is wanneer de lucht door een vernauwde of belemmerde luchtweg gaat, wordt er een fluitend geluid geproduceerd tijdens het ademen. Dit wordt "piepende ademhaling" genoemd. Dit wordt geassocieerd met astma.

Roodheid van de huid wordt vaak geassocieerd met atopische dermatitis of contactdermatitis. Roodheid van de huid verschijnt wanneer de bloedvaten verwijden als gevolg van schadelijke prikkels.

Jeuk aan de huid is altijd een signaal dat er iets mis is. Receptoren in de huid worden gestimuleerd en zijn de oorzaak waarom we willen krabben. (atopische dermatitis, contactdermatitis)

Oorzaken van allergieën

Echte allergieën worden bijna altijd veroorzaakt door grote eiwitmoleculen. Eiwitten waarvan bekend is dat ze allergieën kunnen veroorzaken, worden allergenen genoemd. Stoffen in het milieu die bekend staan ​​als allergenen, veroorzaken een allergische reactie. Bijna alles kan voor iemand een allergeen zijn.
De meest voorkomende oorzaken van allergieën zijn:

• stuifmeel van bomen en grassen
• eiwitten die worden uitgescheiden door huisstofmijten
• huisdieren, zoals katten en honden, en andere harige of harige dieren (cavia's, paarden enz.)
• insecten zoals bijen en wespen
• mallen / mallen
• voedingsmiddelen zoals pinda's, melk, eieren, noten ...
• geneesmiddelen

Soorten allergieën

Allergieën worden ingedeeld in IgE-gemedieerde en niet-IgE-gemedieerde allergieën.

IgE-gemedieerde allergie

Bij IgE-gemedieerde allergie produceert het immuunsysteem grote hoeveelheden van een klasse van antilichamen die bekend staan ​​als IgE-antilichamen die specifiek zijn voor het specifieke aanstootgevende allergeen. Deze IgE-antilichamen binden zich aan het oppervlak van cellen in het lichaam die "mestcellen" worden genoemd en die IgE-gevoelig worden. Deze cellen kunnen vervolgens bepaalde allergenen identificeren de volgende keer dat ze in contact komen met het lichaam. Dit proces wordt sensibilisatie genoemd en in dit stadium zijn er geen fysieke symptomen van een allergie.

Mestcellen zijn aanwezig in de huid, ogen, neus, mond, keel, maag en darmen. De volgende keer dat we in contact komen met hetzelfde allergeen, identificeren de mestcellen het als een vijand en produceren ze histamine en andere chemicaliën. Het vrijkomen van deze stoffen uit mestcellen veroorzaakt de allergische symptomen. Het vrijkomen van histamine in de neus resulteert in symptomen van loopneus, jeukende neus en niezen die vaak gepaard gaan met jeukende rode ogen.

Symptomen van de huid zijn onder meer roodheid en netelroos. In de ademhalingsbuizen veroorzaken allergieën piepende ademhaling, hoesten en kortademigheid, terwijl in de darmen symptomen als buikklachten, misselijkheid, braken en diarree kunnen optreden. Ernstige allergische reacties zijn ook bekend als anafylaxie, en kan levensbedreigend zijn.

Niet-IgE-gemedieerde allergie

Aangenomen wordt dat niet-IgE-gemedieerde reacties, die zowel klinisch als wetenschappelijk slecht gedefinieerd zijn, door T-cellen worden gemedieerd. Dit mechanisme houdt verband met aandoeningen zoals contacteczeem (allergische contactdermatitis). Terwijl symptomen van IgE-gemedieerde allergieën snel en kort na blootstelling aan het allergeen optreden, is dit misschien niet het geval bij niet-IgE-gemedieerde allergieën, waarbij de symptomen veel later kunnen optreden, meestal 24-48 uur.

Acute reactie: dit is wat we gewoonlijk allergie noemen. De onmiddellijke reactie vindt plaats binnen 15 - 30 minuten na blootstelling aan het allergeen. Tijdens de vroege fasereactie produceren chemische mediatoren die door mestcellen worden afgegeven, waaronder histamine, prostaglandinen, leukotriënen en tromboxaan, lokale weefselreacties die kenmerkend zijn voor een allergische reactie. In de luchtwegen zijn dit bijvoorbeeld niezen, oedeem en slijmafscheiding, met vasodilatatie in de neus, leidend tot verstopping van de neus, en bronchoconstrictie in de longen, leidend tot piepende ademhaling.

Reactie in de late fase: Treedt 4-6 uur na het verdwijnen van de eerste fase symptomen op en kan dagen of zelfs weken aanhouden. Tijdens de late fasereactie in de longen leiden cellulaire infiltratie, afzetting van fibrine en weefselvernietiging als gevolg van de aanhoudende allergische respons tot verhoogde bronchiale reactiviteit, oedeem en verdere rekrutering van ontstekingscellen. Deze waarnemingen suggereren dat IgE een belangrijke rol speelt in de reactie van het immuunsysteem op allergenen vanwege zijn vermogen om mestcelmediatorafgifte op gang te brengen, wat direct leidt tot zowel de vroege als de late fase reacties.

Welke elementen zijn betrokken bij de allergische reactie:

allergeen Meestal een eiwit, dat een allergische reactie kan opwekken.

Immunoglobuline (IgE) Een antilichaam dat betrokken is bij allergische reacties.

Mastcel Het zijn immuunsysteemcellen die zich in de huid, luchtwegen en spijsverteringskanaal bevinden. IgE-moleculen zijn aan hun oppervlak gehecht. Histamine en andere mediatoren worden geproduceerd door mestcellen, die vrijkomen tijdens de allergische reactie die allergiesymptomen veroorzaakt.

histamine Wordt opgeslagen in de mestcel en vrijgegeven tijdens de allergische reactie. Heeft het vermogen om bloedvaten te verwijden (vasodilatatie), de doorlaatbaarheid van bloedvaten te vergroten (vloeistoflekkage) en stimuleert de zenuwen. Dit resulteert in roodheid, zwelling en jeuk.

Allergiediagnose en testen

Niest u elke keer dat u een kat aait? Heb je netelroos als een bij of wesp je steekt? Dan weet u wellicht al wat uw allergenen zijn. Vaak weet u niet wat uw allergiesymptomen veroorzaakt. Het diagnosticeren van allergie kan moeilijk zijn, omdat de symptomen vergelijkbaar kunnen zijn met andere aandoeningen. Mogelijk wordt u door uw huisarts doorverwezen naar een allergiespecialist.

Artsen diagnosticeren allergieën in drie stappen:

1. Persoonlijke en medische geschiedenis
   Uw arts zal u veel vragen stellen om de mogelijke oorzaken van uw klinische symptomen te achterhalen. Maak thuis aantekeningen over uw familiegeschiedenis, de soorten medicijnen die u gebruikt en uw levensstijl thuis, op school of op het werk. Schrijf op wanneer, waar en hoe de symptomen optraden. Krijgt u alleen in bepaalde periodes van het jaar symptomen? Heb je meer last 's nachts of overdag? Brengt blootstelling aan dieren uw symptomen met zich mee? Komen ze op een bepaald moment van de dag voor? Veroorzaakt eten of drinken uw symptomen? Dit zal de arts helpen om uw symptomen volledig te begrijpen.
   
2. Fysiek examen
   Als er aanwijzingen zijn voor een allergie, zal uw arts tijdens het onderzoek uw ogen, neus, oren, keel, borst en huid bekijken. In sommige gevallen moet de arts uw longen controleren met een longfunctietest. Soms heeft u ook een röntgenfoto van uw longen of sinussen nodig.
   
3. Tests om uw allergenen te bepalen
   Tests zijn slechts een van de vele hulpmiddelen die beschikbaar zijn om uw arts te helpen bij het stellen van een diagnose. Geen enkele test alleen kan een allergie diagnosticeren. Er zijn verschillende tests die artsen gebruiken om allergieën te diagnosticeren, dus elke ervaring kan anders zijn.

Beheer van allergie

De eerste en belangrijkste stap bij de behandeling van allergieën is het vermijden van allergenen. Het voorkomen van blootstelling aan allergenen is de sleutel tot het beheersen van allergieën. Een gezondheidswerker kan dat adviseren over het vermijden van allergenen specifiek voor uw situatie.

Geneesmiddelen zijn effectief bij de bestrijding en behandeling van allergische aandoeningen, maar genezen de onderliggende allergie niet. Meestal zal een combinatie van twee benaderingen resulteren in een aanzienlijke verbetering van allergische symptomen.

1. Het risico op een allergische reactie verkleinen door het allergeen waar mogelijk te vermijden.
2. Medische behandelingen om symptomen te verminderen, waaronder medicijnen en immunotherapie.

De meeste allergische reacties zijn mild en veroorzaken geen levensbedreigende reacties, hoewel ze voor de patiënt zeer hinderlijk kunnen zijn. Een klein aantal mensen kan een ernstige allergische reactie krijgen, genaamd anafylaxie.

Als u allergenen niet kunt vermijden, zijn er veel medicijnen die kunnen helpen bij het beheersen van allergiesymptomen. Decongestiva en antihistaminica zijn de meest voorkomende allergiemedicijnen​ Ze helpen een verstopte neus, loopneus, niezen en jeuk te verminderen. Andere medicijnen werken door het vrijkomen van chemicaliën te voorkomen die allergische reacties veroorzaken. Corticosteroïden zijn effectief bij het behandelen van ontstekingen in uw neus. Deze behandelingen beheersen de symptomen en reacties; ze genezen de aandoening niet.

Anafylaxie

Wat is anafylaxie?

Anafylaxie is een ernstige, mogelijk levensbedreigende allergische reactie. Het kan optreden binnen seconden of minuten na blootstelling aan iets waarvoor u allergisch bent. De meest voorkomende anafylactische reacties zijn: voedsel, insecten steken en medicijnen.

Als u allergisch bent voor een stof, reageert uw immuunsysteem overdreven op dit allergeen door chemicaliën vrij te geven die allergiesymptomen veroorzaken. Meestal treden deze vervelende symptomen op één plaats van het lichaam op. Sommige mensen zijn echter vatbaar voor een veel ernstiger anafylactische reactie. Deze reactie treft meestal meer dan één deel van het lichaam tegelijkertijd. De stroom chemicaliën die door uw immuunsysteem vrijkomen tijdens anafylaxie kan ervoor zorgen dat u in shock raakt; uw bloeddruk daalt plotseling en uw luchtwegen vernauwen zich, waardoor de normale ademhaling wordt geblokkeerd.

Symptomen

Tekenen en symptomen van anafylaxie kunnen optreden binnen enkele seconden of minuten na blootstelling aan iets waarvoor u allergisch bent:

• Huidreacties, waaronder netelroos en jeuk
• Flush of bleke huid
• Een gevoel van warmte
• Het gevoel van een brok in je keel
• Piepende ademhaling, kortademigheid, beklemmend gevoel in de keel, hoesten, schorre stem, pijn / beklemd gevoel op de borst, moeite met slikken, jeukende mond / keel, verstopte neus / verstopte neus
• Een zwakke en snelle pols
• Misselijkheid, braken of diarree
• Duizeligheid
• Hoofdpijn
• Angst
• Lage bloeddruk
• Verlies van bewustzijn

De gevaarlijkste symptomen zijn lage bloeddruk, ademhalingsmoeilijkheden en bewustzijnsverlies, die allemaal fataal kunnen zijn. Als u een van deze symptomen heeft, vooral na het eten, het innemen van medicatie of na een steek van een insect, zoek dan onmiddellijk medische hulp. WACHT NIET !!!!!

Anafylaxie vereist onmiddellijke medische behandeling, inclusief een injectie van adrenaline en vervolg medisch onderzoek in een eerstehulpafdeling van een ziekenhuis.

Oorzaken

Foods

Elk voedsel kan een allergische reactie veroorzaken. Voedingsmiddelen die de meeste anafylaxie veroorzaken, zijn pinda's, noten (zoals walnoten, cashewnoten, paranoten), schaaldieren, vis, melk, eieren en conserveermiddelen.

Stekende insecten

Insectensteekgif van, honingbijen, wespen of gele jassen, horzels en vuurmieren kunnen bij sommige mensen ernstige en zelfs dodelijke reacties veroorzaken.

Medicijnen

Veel voorkomende medicijnen die anafylaxie veroorzaken, zijn antibiotica (zoals penicilline) en medicijnen tegen epilepsie. Bepaalde bloed- en bloedproducten, radiocontrastkleurstoffen, pijnstillers en andere medicijnen kunnen ook ernstige reacties veroorzaken.

Minder vaak voorkomende oorzaken

latex

Naturel latex producten bevatten allergenen die reacties kunnen veroorzaken bij gevoelige personen.

Oefening

Zeer zelden kan lichaamsbeweging anafylaxie veroorzaken. In sommige gevallen wordt het gezien na het eten van bepaald voedsel voor het sporten.

Als u allergieën of astma heeft en een familiegeschiedenis van anafylaxie heeft, is uw risico groter. Zelfs als u of uw kind in het verleden slechts een milde anafylactische reactie heeft gehad, is er nog steeds een risico op ernstigere anafylaxie.

Diagnose

Uw arts zal u vragen stellen over uw allergieën of eerdere allergische reacties die u heeft gehad:

• Of een bepaald voedsel een reactie lijkt te veroorzaken
• Of steken van een bepaald type insect uw symptomen lijken te veroorzaken
• Alle medicijnen die u gebruikt en of bepaalde medicijnen verband lijken te houden met uw symptomen
• Of u allergiesymptomen heeft gehad als uw huid is blootgesteld aan latex

Dan kunt u worden getest op allergieën met huidtesten of bloedonderzoeken en uw arts kan u ook vragen om een ​​gedetailleerde lijst bij te houden van wat u eet of om een ​​tijdje te stoppen met het eten van bepaalde voedingsmiddelen.

Andere aandoeningen als mogelijke oorzaak van uw symptomen moeten worden uitgesloten, zoals:

• Epileptische stoornissen
• Mastocytose, een aandoening van het immuunsysteem
• Niet-allergische aandoeningen die huidsymptomen veroorzaken
• Psychologische problemen
• Hart- of longproblemen

Behandeling

Tijdens een ernstige anafylactische reactie kan een medisch noodteam cardiopulmonale reanimatie uitvoeren als u stopt met ademen of als uw hart stopt met kloppen. Ze zullen je medicijnen geven:

• epinefrine (adrenaline) om de allergische reactie van uw lichaam te verminderen
• Antihistaminica en cortison (intraveneus) om ontsteking van uw luchtwegen te verminderen en de ademhaling te verbeteren
• Een bèta-agonist (bijv. Albuterol / salbutomol) om ademhalingssymptomen te verlichten
• Zuurstof

Als u risico loopt op anafylaxie, kan uw allergoloog auto-injecteerbaar epinefrine / adrenaline voorschrijven. Dit apparaat ("pen") is een gecombineerde injectiespuit en verborgen naald die een enkele dosis epinefrine / adrenaline injecteert wanneer deze tegen uw dij wordt gedrukt. Zorg ervoor dat u begrijpt hoe en wanneer u het moet gebruiken. Zorg er ook voor dat de mensen die het dichtst bij u staan ​​(familie, collega's, werkgevers en schoolpersoneel) weten hoe ze de adrenaline-pen moeten gebruiken, misschien kan een van hen uw leven redden. Vul het recept altijd opnieuw als de vervaldatum is verstreken. Er zijn geen speciale bewaarcondities. Niet laten bevriezen (0 ° C). Tijdens het vliegen: u mag de pen in uw handbagage meenemen. Het beveiligings- en vliegpersoneel weet dit misschien niet, vraag daarom uw arts om u een ondertekend reisbewijs te geven. Dit medicijn ("Pen") moet u altijd bij u hebben.

immunotherapie

In sommige gevallen kan uw allergoloog specifieke behandelingen voorstellen, zoals immunotherapie (allergieschoten) om de allergische reactie van uw lichaam op insectensteken te verminderen. Immuuntherapie, ook bekend als desensibilisatie of hyposensibilisatie, is de beste behandelingsoptie voor mensen die allergisch zijn voor stekende insecten, omdat het het risico op een toekomstige ernstige reactie kan verminderen tot minder dan 5%. Gif-immunotherapie wordt gegeven in de vorm van injecties en ongeveer 80 tot 90% van de patiënten die het gedurende 3 tot 5 jaar krijgen, hebben geen ernstige reactie op een toekomstige steek.

Wat kunt u doen om een ​​toekomstige aanval te voorkomen?

In de meeste andere gevallen is er geen manier om de onderliggende aandoening van het immuunsysteem te behandelen die tot anafylaxie kan leiden.

• Vermijd zoveel mogelijk uw bekende allergietriggers
• Als uw arts dit heeft voorgeschreven, moet u de zelf-toegediende epinefrine / adrenaline-pen altijd bij u hebben. Tijdens een anafylactische aanval kunt u uzelf het medicijn toedienen met de pen (bijv. EpiPen, Jext, Emerade).

• Als u de symptomen voelt, wacht dan niet, maar gebruik de pen.
• Uw arts kan u ook aanraden om corticosteroïden en / of antihistaminetabletten in te nemen.

Vergeet in alle gevallen niet het alarmnummer te bellen en om hulp te bellen.